Cumulus mediocris i fractus

Chmury piętra niskiego powstające w wyniku konwekcji nad kolumnami wstępującego ciepłego powietrza ulegającemu schłodzeniu. Powstają przez kondensację pary wodnej na jądrach kondensacji takimi jak dymy, pyły, sól morska, pyłki kwiatów. Krople wody ulegają później koalescencji (zlewaniu). Cu nie przynoszą deszczu. Zanikają zwykle wczesnym wieczorem przy zanikaniu konwekcji. Może powstać z przekształcenia St neb.

Cumulus humilis i mediocris

Gatunki:
-> humilis
Chmury dobrej pogody o małej rozciągłości pionowej (większe na szerokość niż długość), spłaszczone. Wznoszą się do około 600 m nad poziom gruntu.

-> fractus
Pojawiają się przy zanikającej konwekcji wieczorem lub rano w postaci strzępków lub oparów.

-> congestus
Rozwinięte znaczniej w pionie występujące po deszczu, w gorące popołudnia przy lekko niestabilnej atmosferycznej. Wysokość chmury jest znacznie dłuższa niż podstawa. Przy gwałtownym rozwoju mogą powstawać kopuły i wieżyczki. Ciepło utajone jest wydziela przy kondensacji pary wodnej, które napędza prądy wstępujące w jej obrębie.

Cumulus mediocris

-> mediocris
Nierozwinięte znacznie w pionie występujące po deszczu, w gorące popołudnia przy lekko niestabilnej atmosferycznej. Mają podobne szerokość do długości. Silny wiatr może powodować powstanie z tych chmur „uliczek chmurowych”.

 

Cumulus congestus, Cumulus factus, Cumulus mediocris