Cirrus

Cirrus vertebratus Zdjęcia: Mariusz Kupczyk

Chmury piętra wysokiego rodzaju Cirrus zbudowane z kryształków lodu występujące na wysokości powyżej 6 km. Najczęściej powstają przy przemieszczaniu suchego powietrza w wyższe partie troposfery. Gdy gęstnieją pokrywają coraz większą część nieba i rozchodzą się poziomo wskazują na zbliżanie się frontu ciepłego.

Kształt: włókna, pasma, haczyki

Gatunki:
-> uncinus
zakrzywione włókna, „końskie ogony”. Wydłużanie pasm i gęstnienie zwiastuje silniejszy wiatr.

„Pożar” na horyzoncie utkany z Cirrus fibratus i spissatus oraz Altocumulus

-> fibratus
szerokie pasma zwykle równoległe do horyzontu

-> floccus
postać kłaczków

-> castellanus
tworzy wieżyczki, smugi, rozmazana krawędź z opadających kryształków lodu świadczy o zaniku chmury.

Cirrus fibratus, spissatus | Altocumulus stratiformis, floccus

 

 

-> spissatus
gęste skupiska chmur zakrywające znaczną część nieba zapowiadające w ciągu najbliższych dób ciepły front, deszcz, a nawet burze.

Na podstawie „Wielkiej Księgi Chmur” Richarda Hamblyna.

Cirrus fibratus