Chmury pierzaste
Cirrus
Chmury piętra wysokiego rodzaju Cirrus zbudowane z kryształków lodu występujące na wysokości powyżej 6 km. Najczęściej powstają przy przemieszczaniu suchego powietrza w wyższe partie troposfery. Gdy gęstnieją pokrywają coraz większą część nieba i rozchodzą się poziomo wskazują na zbliżanie się frontu ciepłego.
Kształt: włókna, pasma, haczyki
Gatunki:
-> uncinus
zakrzywione włókna, „końskie ogony”. Wydłużanie pasm i gęstnienie zwiastuje silniejszy wiatr.
-> fibratus
szerokie pasma zwykle równoległe do horyzontu
-> floccus
postać kłaczków
-> castellanus
tworzy wieżyczki, smugi, rozmazana krawędź z opadających kryształków lodu świadczy o zaniku chmury.
-> spissatus
gęste skupiska chmur zakrywające znaczną część nieba zapowiadające w ciągu najbliższych dób ciepły front, deszcz, a nawet burze.
Na podstawie „Wielkiej Księgi Chmur” Richarda Hamblyna.