Chmury specjalne
![](https://scontent-frx5-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/47255_902433446439969_6094734945496892439_n.jpg?oh=00d7391c477cec3ae73b1ac00c9df798&oe=5A973959)
Wyjątkowe formacje na niebie takie jak:
-> obłoki iryzujące
Zwane inaczej obłokami perłowymi lub polarnymi chmurami stratosferycznymi (PSC). Występują w bardzo zimnym powietrzu dolnej stratosfery na wysokości 15 – 30 km na wysokich szerokościach geograficznych, ponad 50 stopnia. To mieszanina kwasu azotowego i kryształków lodu z wyniesionego powietrza przez tropopauzę przez ruchy orograficzne.
![](https://scontent-frx5-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/10439405_558535677590661_8587149441096835793_n.jpg?oh=e968674987e224f8e3f2f773b001dc65&oe=5AADA8E3)
-> nocne obłoki świecące (NLC)
Inaczej polarne chmury mezosferyczne lub obłoki srebrzyste. Występują na wysokości 80 km. Widziane głównie w letnie noce miedzy 50 a 65 stopniem szerokości geograficznej obu półkul. Podświetla je słońce, które jest już pod horyzontem. Powstają w temperaturze -125*C w bardzo suchym powietrzu.
-> chmura orograficzna
Przypomina „dymienie” góry. To skondensowane wilgotne powietrze po zawietrznej stronie góry. Przepływające przez górę powietrze wywołuje podciśnienie, adiabatyczne ochłodzenie i ruch wstępujący na zawietrznym stoku.
-> fale Kelvina-Helmholtza
Wywołane przez zaburzenie silnego poziomego ruchu powietrza na granicy między warstwą ciepłego i chłodnego powietrza. W takim przypadku wyższa warstwa przesuwa się szybciej niż dolna. Turbulencje w postaci fal widać nad chmurami Ci lub Cs.